من کی ام

پس چرا با این همه دانائی موفق نیستیم؟ .ما ایرانی ها واقعا خیلی موارد را می دانیم و تجربههم داریم و باز هم بدنبال دانائی بیشتر هستیم و افرادی که دانا نیستند در نزد ما جای بالائی ندارند-برای ما دانستن یک ارزش و امتیاز است واز کودکی دوست داشته ایم که در تمام زمینه هاحتی خیلی کم و محدود باز هم چیزهائی بدانیم—در خانواده های ما و در مهمانی ها از همه چیز سخن گفته شده و می شود—از سیاست دنیا تا سیاست داخلی -از گرانی تا نحوه حکومتشاهان قدیم و از خدمات نخست وزیران بزرگ تاخیانت های مردان سیاست -از دستور درست کردن هویج پلو با مرغ تا نحوه راندن زیر دریائی اتمی-از آسفالت بد جاده ها تا پرتاب فضانوردانبه مریخ از بزرگی پدر بزرگ و مادر بزرگمان تا سوتی های بایدن و ترامپ از ارزش دلار در زمانحال و ارزش آن قبل از سال 57 و خلاصه از گودترین نقطه اقیانوس آرام تا محل دفن امیر کبیردر کربلا.مدتهاست که به چگونگی این همهاطلاعات گوناگون نزد افراد ایرانی فکر کرده ام.شما بفرمائید چگونه این حد از دانستن و تحلیلهایدرست و نادرست تا کنون نتوانسته گره ائی از کارما و اجتماع ما باز کند.دانستن های زیاد چرا به موفق بودن و ثروتمند شدن فرد نیانجامیده؟ آیا واقعا ما تا حالا به این موضوع دقت کرده ایم و یامثل بسیاری از موارد از کنار آن بصورت کاملا نا خود آگاه گذشته ایم—چرا چشم ما از دنبال کردن هیکل های زیبا و موهای قشنگ و زیبائیظاهری تا کنون نتوانسته عبور کند و مخصوصا عیوب باطنی و تهی بودن مغز افراد را ببیند- این احترام چیست که ما به لباس می گذاریم چراباید لباس روحانیت افتخار آمیز باشد و یا یک لباس نیمه لختی یک خانم در یک میهمانیبتواندتا این اندازه نظر ما .....ادامه دارد  |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هفتم , ...ادامه مطلب