قدرت نرم 26

ادامه مطلب

نصب تابلوها و بیلبرد های راهنما و تشخیص مسیر و

تبلیغات یکی از راههای اطلاع رسانی است که در نقاطی

با دید خوب نصب می شوند. پایه و اساس تفکر مردم

ایران با توجه به موقعیت سرزمینی بر مبنای قناعت و

صرفه جوئی و رعایت روز های مبادا قرار دارد ولی این

تابلوهای بزرگ مصرف گرائی و جلوه گری پول و ثروت و

امثالهم را تبلیغ می کنند لذا مستقیما فرهنگ مصرف مردم

را نشانه قرار داده اند .ولی مصیبت بار تر از اینگونه تابلوها

تابلوی وحشتناک با این مضمون است که

( به شهر شهید پرور.........خوش آمدید)

این تابلوها صرفا جهت خوشایند مسئولین رده بالای

حکومت است و هیچ پشتیبانی فکری و عقلی و عقیدتی

در میان مردم  ندارد.چرا حکومت ما طالب انسانهای یکبار

مصرف است ؟ بر می گردد به نهاد و اصل طرز تفکرشان

که می خواهند جهانی را بابت طرز تفکر خود به نابودی

بکشانند. تولید آدمهای یکبار مصرف مثل یک بمب

ساعتی بوده و همینطور که نظام فکر می کند می تواند

در مواقع اضطراری از آنها استفاده کند معاندین و مخالفین

هم قادر هستند با کمی تلاش از این بمب های

مخرب به نفع خود استفاده کنند و ما در افغانستان و

بعضی کشورهای افریقائی شاهد انفجار این بمب های

انسانی هستیم.

از طرفی تا نظام بفکر تولید انسانها ی یک بار مصرف

می باشد به تبع آن آموزش و پرورش و فرهنگ و اقتصاد و

جامعه جملگی رنگ می بازند و هر نوع فعالیت جدید و نو

و سازنده در این زمینه ها با خلل مواجه می گردند.ای

کاش این تابلوهای وحشتناک از ابتدای شهر های زیبا و

دل انگیز و انسان پرور ما حذف شده و اصل این گونه

تفکرات به دست فراموشی سپرده شوند.

رسانه های عمومی کاغذی زمانی نه چندان دور در

میان مردم باسواد از جایگاه ویژه ایی بر خوردار بود و

گاهی می شد که فرضا یک روزنامه به چاپ دوم می رسید

یعنی آنقدر خبر مهم و طرفداران روزنامه زیاد بودند که

روزنامه در یک روز دو مرتبه چاپ ومنتشر می شد .

روزنامه ها بهترین و سالم ترین آیینه اتفاقات گذشته

ایران هستند چون در آن زمان هنوز دروغ گویی بصورت

گسترده و فراوان در رسانه ها مد نبود

و اگر رسانه ایی بنا بر انتشار یک موضوع دروغ داشت

با کلی زحمت مواجه بود و چند روز و یا چند هفته بعد

هم دروغ بر ملا می شد و کلی سر و صدا ایجاد می کرد.

البته جامعه هدف رسانه های کاغذی به میزانی نبودند

که بتوانند مشکلی برای سردمداران حکومتی ایجاد کنند .

بیش از هفتاد در صد مردم یا بیسواد بودند و یا روزنامه

خوان نبودند و در رایج ترین زمان چاپ روزنامه حداکثر

تیراژ آنها به پنجهزارعدد هم نمی رسید.

با توجه به اینکه ذات نوشته روی کاغذ  جذاب است و

توجه دقیق خواننده را بر می انگیزد لذا روزنامه ها

جایگاه خاصی داشتند و مراکز تحقیقاتی و

آموزشی و دانشگاهی نسبت به آرشیو کردن

روزنامه ها اقدام می کردند و در حال حاضر آرشیو

کاملی از تمام روزنامه های ایرانی در کتابخانه ملی

و کتابخانه مجلس و بعضی مراکز مهم موجود است.

بعد از انتشار نشریات روزانه نوبت به نشریات هفتگی

و ماهنامه وفصل نامه و سالنامه رسید

که هریک در جایگاه خود از ارزش و اهمیت ....

ادامه دارد