دروغ3

ادامه مطلب

و اینکه چرا پیروان این دین نیز

نتوانستند راستگوباشند و دروغ

را به کناری بگزارند باز هم حرف

وجود دارد.

علل و عوامل دروغ در دنیای

باستان برای من مشخص نیست

اما شاید عوامل حکومتی و نبود

امنیت و موقعیت جغرافیائی در

شکل گیری دروغ وعادت کردن

مردم به دروغگوئی را بتوان

شناسائی کرد. و عامل موثر

دیگر نیاز به جلب توجه و نمایش

قهرمانی و یا بازگو کردن خاطرات

قهرمانی در دروغگوئی آن زمان

بی تاثیر نبوده. اثرات پراکنده گنده

گوئی و افسانه سرائی و دروغگوئی

کاملا دراشعارشاهنامه قابل

مشاهده است.بر شمردن تک تک

ابیات و موضوعات شاهنامه ما را از

اصل موضوع دور می کند.لذا از

خواننده محترم خواهش می کنم

باتوجه به حوصله خود موارد دروغ در

اشعار فارسی را متوجه شوند.قطعا

قبل از فردوسی این قصه ها وباورها

در ذهن و فرهنگ مردم وجود داشته

که فردوسی باکمک آین باورها آنها را

به شعر در آورده است.حالا که

سخن از شاهنامه شد خوبست

بدانید در صد زیادی ازاشعار و ادبیات

ما دروغ است و بر مبنای مسائل و

باورهای دروغ سروده شده اند.

شخصا به اشعارزیادی دردیوانها بر

خوردکرده ام که دروغ است آنهم نه

دروغ معمولی بلکه دروغ همراه با

اغراق های وحشتناک.فقط یک بیت

شاهد می اورم بدنبال محمل چنان زار

گریم----که از گریه ام ناقه درگل

نشینداین اندازه اغراق و دروغ و

گنده گوئی خیلی چشمگیر و واضح

است.چطور می شود اشک را از

پشت سر، جلوی پای ناقه پرتاب

کرد آنهم با شدت و مقداری که ناقه

قبل از قدم بعدی در گل فروبرود.

اگر خواننده گرامی با دقت

به اشعار شعرای مهم ایران عنایت

بکندبسیاری از این دروغها قابل

مشاهده است.البته در قصه ها و

نثر فارسی نیزبسیاردروغ گفتن

رایج و عادی هست.

در اشعار که در مدح بزرگان ایران

سروده شده دروغ و اغراق و پستی

ورذالت موج می زندو ادیبان کمابیش

به این مسئله بر خورده اند. بعد از دروغگوئی

در ادبیات فارسی که احتمالا در ادبیات جهان

هم همین وضعیت موجود است ...

ادامه دارد

+ نوشته شده در سه شنبه دهم اسفند ۱۴۰۰ ساعت 10:19 توسط سید محسن موسوی  |