رهائی از دانسته گی 10

ادامه مطلب

و اگر مجبور باشیم که مطلبی را بشنویم و اراده

کنیم تا واقعا به ظرفیت و توان دریافت خود بیفزائیم،

حداکثر یک ساعت توانائی انسان های معمولی

در مورد دریافت مطالب و رویدادهای وارده به مغز

و ذهن هست همین یک ساعت دریافت،گاه سالها

ما را در گیر نگرش و باز نگری و نتیجه گیری های

متعدد و گاه متناقض می کند—برای اینکه این گونه

دریافتها را از ذهن خود خارج کنیم. ناگزیریم مطالب

مورد نظر که در همان یک ساعت دریافت شده  را،

تفکیک کرده. و موضوع را به قطعات کوچکتر تقسیم

کنیم—ابتدا آن قسمتهائی که به مرور زمان اهمیت

خود را از دست داده اند را مشخص کرده و حذف

می کنیم—چون ذهن ما مدتهای زیادی در گیر کل

موضوع، بوده لذا بعد از حذف موارد زاید، حداقل یک

ماه بخودمان و موضوع استراحت می دهیم. و بعد از

یک ماه نگاهی به موضوع می اندازیم. و نکات مورد

نظر خود را یادداشت می کنیم—حالا اگر مفاد این

یادداشت با مفاد یادداشت قبلی در مورد مراتب بی

اهمیت تشابه داشت باز یک ماه دیگر صبر  کرده و

سعی می کنیم تا مراتب بی اهمیت را کلا از ذهن

خارج نمائیم و فراموش کنیم—خلاصه کلام این که

آنقدربه این یک ماه تاخیر ادامه می دهیم تا موضوع

کاملا ازذهن خارج شده و ذهن هم در این مورد در

اختیار ماقرار گیرد—موارد مهمی که مانده است را

درجه بندی می کنیم و با توجه به اهمیت موارد

آنها را بصورت معکوس یادداشت می نمائیم

ادامه دارد