رهائی از دانسته گی 13

ادامه مطلب

البته ما موفق نمی شویم واقعا مسائل را بکلی

. از ذهن خود خارج کنیم. ولی اگر با تمرین بتوانیم

افسار ذهن خود را در دست بگیریم، می شود

گفت،که حالا ما فرمانروا هستیم .و به ذهن خود

دستورمی دهیم. که چه را بیاد بیاورد. و چه را

بیاد نیاورد-تا آنجا که انسانهای معمولی می توانند

عمل کنند. این جاست که از تجربه ها برای بررسی

وقایعِ زمان حال، استفاده نکنند. و بجایش هشیاری

خود را حفظ کرده و با دقت اتفاق افتاده را، بررسی

نمایند—یک مثال تا اندازه ایی کمک می کند—ببینید

ما غذا خوردن—دوچرخه سواری-شنا—راه رفتن و....

را بدون بیاد آوری بلد هستیم. و در زمان نیاز براحتی

این اعمال را انجام می دهیم. این حرکات در عضلات

و سلسله اعصاب نباتی ما ذخیره شده. و ما بدون

تلاش مشخصی این حرکات را انجام می دهیم—

فرضا در آب می پریم.و بدون بیاد آوردن مراحل

آموزش شنا، فورا شنا می کنیم—حالا در مورد

مسائلی که ما برای انجام آنها ناچار به تفکر

هستیم را، باید درذهن خود جابجا کنیم. و آن

تعداداز عملیات حیاتی را در وجود خودمان نهادینه

کنیم. و آن مقدار ازمسائل که حیاتی نیستند. را از

ذهن دوربریزیم. ومطمئن باشید در زمانی که واقعا

به آنها نیازباشد. بسرعت خودشان در ذهن ما ظاهر

می شوند. ولی این بار با اجازه ما، به ذهن

خودمان حاضر می شوند.و بدون اجازه ما هم،

نمی توانند مهار امور را در دست بگیرند—برای

رهائی از انباشته گی ذهن لازم نیست

مراتب را پیش خود تکرار کنیم لازم است ما

به سکوت درونی برسیم. و این با هیچ ورد و

ذکری شدنی نیست—فقط قصد سکوت ما را از

درون ساکت می کند---یکی از موارد دردسر

ساز، برای خالی شدن ذهن تکراربعضی از

موارد مانند تسبیح گردانی وذکر گفتن و یا

یاد آوری دائم یک مسئله در ذهن است—

تمام اوراد واذکار باعث تقویت حیرت انگیز ذهن

شده و کار تا ...

ادامه دارد