کابوس پایدار 13

ادامه مطلب

یکی از جلوه های بارز فرهنگ کشاورزی وابستگی شدید به زمین و سرزمین و شهر و ده و کشور است و در کنار این حس مالکیت شدید . وابستگی به نام و فامیل و خانواده و شاه و رهبر و لیدر و البته گاهی هم رئیس، وجود دارد.در انگلستان و در کشورهای جنوب شرق آسیا سرزمین و منطقه بسیار مهم است و معمولا نام سرزمین محل زندگی افراد در نام و یا نشان آنها وجود دارد یعنی یک نفر کره ایی زمانی که خودش را معرفی می کند نام منطقه در نام و نشان او وجود دارد و لازم نیست که از او سئوال شود اهل کجاست.البته کره جنوبی در حال متمدن شدن است .ولی هنوز این جلوه از فرهنگ کشاورزی در آن جا ادامه دارد. و در انگلستان هم در بعضی از ایالات نام منطقه جزو اسم و فامیل وجود دارد و مثال آن هم نام نویسنده معروف انگلیس هست که نامش سامرست موام است-----سامرست نام منطقه ای هست که این نویسنده در آنجا بدنیا آمده. و علیرغم متمدن بودن انگلستان، هنوز هم گاهی شاهد جلوه هایی از فرهنگ کشاورزی در آنجا هستیم.همینطور وابستگی به نامهای فرهنگ کشاورزی در انگلستان کاملا مشهود است زیرا هنوز القاب و مراتب فرهنگ کشاورزی در انگلستان استفاده می شود مانند لرد--کنت--سر--کنتس--پرنس و پرنسس و... وابستگی در جامعه ما به نامها بسیار رایج است و همینطور وابستگی به منطقه که در بیشتر نامهای فامیلی افراد نام ده و روستا و شهر آنها وجود دارد مانند فرنقی وابسته به ده فرنق استان اصفهان--تودشکی---منسوب به تودشک اصفهان--چهار محالی و ...یزدی---شیرازی---اراکی ....و اما دامنه وابستگی به نام در فرهنگ کشاورزی ایران بسیار فراوان و حیرت آور است--در ایران تعداد کمی نام فامیل وجود دارد که هنر و کسب و کار و حرفه و علاقه یک فامیل را نشان دهد تعدادی هم نام فامیلی خود را از سرزمین شان گرفته اند و تعداد بسیار اندکی هم از سایر مظاهر طبیعت و...نام فامیلی دارند ولی تعداد بسیار زیادی دارای نام خانوادگی وابسته به نام دارند---مانند موسوی---علوی--حسینی--حسنی--محمدی و منصوری--و رضوی و.....هر سیدی هم خودش را وابسته به ائمه اطهار تصور می کند در حالی که سند متقنی در رابطه با اثبات و یا نفی سیادت وجود ندارد.ولی همین وابستگی هنوز در جامعه از امتیاز و احترام برخوردار هست .

شاید معمولا و به ظاهر این نوع وابستگی زیاد هم جلب توجه نکند و چه بسیار افرادی،که با این نامهای فامیلی هستند لحظه ایی هم به این وابستگی فکر نکرده باشند .و حتی اشخاصی با چنین نامها و فامیلی ها از دین خارج شده و ادیان دیگر و یا حتی بی خدائی را انتخاب کرده باشند من به این جنبه ها کاری ندارم .فقط عرض می کنم وابستگی به نام و القاب و منطقه یکی از جلوه های فرهنگ کشاورزی هست که در نهایت ممکن است حتی به تعصب هم برسد.

در ایران شاهد بوده ایم که وابستگی به نام، منجر به صعود بعضی نامها شده که البته بعد از نام معصومین(ع) سخت مورد نظر و عقیده مردم قرار گرفته اند. مانند به نام خدا---شاه ---میهن--- و یا شعار منافقین که میگویند--- بنام خلق -----و شعار های این دوره که سرشار از وابستگی و وابسته سازی و تعصب روی اسامی هست.بدون اینکه واقعا آنها را شناخته و یا حتی دوست بدارند.البته از نامهای محبوب و حریم مردگان در عملیات نظامی و..... هم استفاده کرده اند که نشان می دهد تا چه حد خطرناکی فرهنگ کشاورزی وابسته به نامها هست .

وابستگی های معروضه موجب درگیری های فکری و گاهی فیزیکی شده و خواهند شد.چون تعدادی افراد متعصب و شاید دوستدار اسامی، تحمل برخورد دیگران با شایستگان خود را ندارند. یک جامعه که فرهنگ کشاورزی دارد سرمایه های زیادی را در این موارد مصرف کرده و هزینه های زیاد مادی و انسانی در راه تحکیم این وابستگی و در نتیجه تعصب تحمل کرده و خواهد کرد.

البته شاید در فرهنگ ها و مناطق دیگری هم این گونه وابستگی ها با شدت و ضعف وجود داشته باشد. ولی در فرهنگ متمدن امکاناتی فراهم شده که شخص می تواند از قید نام و نشانی که والدینشان برایشان انتخاب کرده اند رها شوند و هنوز من درجائی نخوانده و نه شنیده ام که کسی به جهت یک نام دیگری را بکشد و موضوع کشور و منطقه و....تا میزان زیادی تعدیل یافته است.اما شخصا در ایران نه دیده ام و نه شنیده ام که کسی به این وابستگی ها که عرض کردم کلا توجهی کرده باشد.در حالی که بشدت و فراوان و ترسناک وجود دارد و قدرتمندان در ادامه یافتن آن متحمل هزینه می شوند

این رسم اخیر که خیابانها و کوچه ها را بنام افراد مورد نظر خود کرده اند یعنی تلاش بی وقفه برای زنده نگاه داشتن جلوه ها و شعائر فرهنگ کشاورزی .این که نام را بها بدهند و بخواهند یاد و خاطره افرادی را از این طریق زنده نگه دارند شاید یکی از دیرپا ترین و مقاوم ترین جلوه های کشاورزی باشد زیرا در کشورهای متمدن هم تعدادی از اسامی به دلایلی زنده نگاه داشته شده اند.حالا تفاوت ندارد که مثلا در غرب نام دانشمندان و فضا نوردان و....را به انواع مختلف بر مراکز مرتبط میگذارند و حتی نام ویروس ها و ستاره ها و حتی کهکشانها را بنام کاشف آن می نامند ولی در این جا کوچه و خیابان و میدان را به نام اشخاص نامگذاری میکنند که بیانگر مقاومت این رویه در فرهنگ کشاورزی و تمدن هست.

تفاوت نامگذاری در تمدن و فرهنگ کشاورزی این است که مردم متمدن نام دانشمندان و کاشفان و قهرمانان و....زنده را به پاس قدردانی برجسته میکنند ولی در فرهنگ کشاورزی نامهائی برای ماندگاری انتخاب می شوند که در راه نام نامی شاه و رهبر و آقا و رئیس و سرور خود مرده باشند که در این صورت گور پرستان نام او را برجسته می کنند زیرا هیچ فرد زنده ایی در برابر این نامهای نامی اسمی و رسمی ندارد و هیچ خدمتی بالاتر از جانفشانی در راه این سروران نیست

در مجموع عرایض من هیچ اقدامی را توصیه نمی کند. و هیچ راه حل زود بازده ائی هم برایشان متصور نیستم .و حتی سعی نکردم و ندارم. که راه حلی ارائه دهم.این مسائل تمامن جهت ارائه به انسانهای آزاده و شاید تحریک به تفکر تهیه و تنظیم شده و هر عزیزی که راه حلی بنظرش می رسد در این جا و یا هر جای دیگری لطفا ارائه دهد.