کوتاهی مسئولین

ثلمه بزرگی از جهت رحلت آیت الله شاهرودی به ملت اسلام

وارد شده که شاید تسلیت ما هم نتواند مرهمی بر این ضایعه

باشد.اما در این مورد نمی توان از   کوتاهی     مسئولین   در این امر

صرفنظر کرد.اولین کوتاهی ایشان در مورد اعزام مشارعلیه به

سرزمین کفر یعنی آلمان بود.چرا باید چنین شخصیتی را ما

بدون مطالعه بفرستیم به آلمان تا آنها بتوانند با گشودن

بعضی از پرونده ها ایشان را به دستگیر شدن تهدید کنند

و ناچار شویم بسرعت ایشان را از آلمان خارج کنیم کوتاهی

غیر قابل بخشش دیگر اینکه آقا جان مگر ما پنجره فولاد

در مشهد نداریم چرا حضرت آیت الله را به پنجره فولاد

زنجیر نکردیم و شفای او را از آقا نخواستیم.درست است

که معمولا شفا گرفتن کار عوام الناس است و شاید

علما را شفا ندهند ولی امتحان میکردید شاید ایشان

شفا پیدا میکرد. کوتاهی بعدی مسئولین این بود که اجازه

دادند ایشان دور از وطن و در غربت رحلت فرمایند

آیا بهتر نبود ایشان را با یک هواپیما که بعضی از تجهیزات

را حمل میکرد میفرستادیم به عراق و میگذاشتیم تا

ایشان در وطن خود رحلت میفرمود و یا شاید میتوانست

از مدفن های آنجا شفا بگیرد .بهر حال نسبت به عمر

بسیاری از علما تقریبا ایشان جوانمرگ شدند .