تجربه-عرف18/3

حکومتهای سلطنتی

در تعدادی از کشورها حکومت بصورت سلطنتی است ولی

شاه بیشتر سمبولیک است و دولتها طبق مقتضیات سیاست

و کشور تشکیل میشوند و غالبا در مقابل پارلمان پاسخگو

هستند.کشور انگلستان بعنوان بزرگترین و قدیمی ترین

رژیم سلطنتی در اروپا قرار دارد و بسیار هم قانونمند

و هوشمندانه اداره میشود .

حکومت های دینی

نمونه ترین و قابل بحث ترین حکومت دینی، حکومت ایران

و حکومت اسرائیل، است. این هر دو حکومت توسط

 نیروهای رادیکال  مذهبی اداره میشوند. ولی من، حکومت

ایران را تا اندازه ائی تعریف میکنم

حکومت ایران شبیه هیچ یک از حکومتهای معمول جهان

نیست و منحصر بفرد، است.در این حکومت دولت نماینده

مردم نیست در حالیکه ظاهرا با آراء مردم سرکار آمده است

مهم نیست که چه دولت و چه گرایشی سرکار بیاید.همه

دولتها تدارک چی نظام هستند و فقط میتوانند راه را برای

اجرای سیاست های کلان نظام هموار کنند .دغدغه هیچ

دولتی در ج.ا مردم ومسائل مربوط به ایشان نیست

سیاست و پول و ارز و مردم، گروگان قدرت نظام هستند

و دولت به ایشان بمنزلهِ منابعی جهت استخراج نگاه میکند

آماده سازی مردم برای حضور در جنگ های احتمالی

و سرکوب همدیگر و خلاصه در خدمت سیاستهای

نظام بودن از اساسی ترین و ظایف دولت است. در این

گونه حکومت هیچ کسی از سردمداران نظام، بهیچ عنوان

پاسخگوی اشتباهات و شکست های خود، نیستند و بقولی

نگهداری نظام، اوجب واجبات است. و تا نیروئی و حزبی

و فردی اقداماتش وجود نظام را تهدید نکند شاید بتواند

نیم نفسی بکشد. اما اگر کوچکترین ظنی به اقدامات سیاسی

و یا غیر سیاسی افراد و سازمانها و نیروها، برود. با شدت

هر چه بیشتر با آن برخورد کرده و تا نابودی کامل پیش

میروند. احتیاج این گونه حکومتها به افرادی از طبقات

پائین و کم سواد و کم  دانش است که زیر فشار زندگی

با راهنمائی وتشویق نظام، عازم جبهه های جنگی، میشوند

که هیچ اطلاعی از غلط و درست آن ندارند. نیروها و

افرادی که بهر نحوی میتوانند با اینگونه حکومت و سیاستهایش

کنار بیایند دست وبالشان در امرِ غارت مردم و بیت المال باز

بوده و با اطمینان از اینکه لازم نیست پاسخگوی اعمال

خود باشند .میخورند و می برند و می چاپند. مخالفت بهر

شکل و اندازه با این نوع حکومتها بعنوان مخالفت با خدای

عالم تلقی شده و خون مخالفین حلال میشود.

با این نوع حکومت نمی توان بهیچ شکل، تعامل داشت و

باید صبر کرد تا نیروی های خودشان احتمالا با هم درگیر

بشوند .هیچ امید رهائی از این حکومت تازمانی که فقر و

لات بازی و خرافات و امکان غارتگری وجود دارد

نیست .وچون برای ماندگاری، نظام، به اندازه کافی به

کشورهای خارج باج میدهد لذا از این طریق هم نمی توان

کاری انجام داد . تنها امید رهائی از این وضعیت این

است که دست بدامان خدا شده و شبانه روز نفرین کرد

البته که نفرین در کوتاه مدت بی اثر است اما بتدریج

موجب بوجود آمدن نسلی میشود که ایشان از نفرین کردن

خسته شده و راهی را که ما بلد نیستیم پیدا کنیم آنها پیدا

میکنند.نفرین عمل بسیار مهمی است زیرا تقدس نمائی

نظام را نشانه رفته و روشن است اگر نظام تقدس دورغین

خود را در بین عامه مردم از دست بدهد دیگر نمی تواند

تا این اندازه به حق و حقوق انسان بی توجه باشد.

تسلط به مسائل دینی و نقد بسیاری از باورهای شیعه هم

در روشنگری اجتماع تاثیر دارد و همچنین زنده نگهداشتن

آداب و سنن فرهنگی وملی که من بقدر توان در مقالات

تجربه-عرف به آن پرداخته ام میتواند در رهائی و آزادگی

موثر بیفتد.

به امید روزی که دین و اعتلای مذهب شیعه در خدمت

پرورش و ترقی جامعه قرار بگیرد و جامعه از اسارت

در بند خرافات و یکسو نگری و تعصب رهائی یابد

اتمام مقالات قدرت مذهب و تجربه - عرف به تاریخ

شانزدهم دیماه 1397