رهیافت9/2

.....ادامه مطلب

و احساسات موجود ما یک مانع کاملا جدی است

ما با تصمیم واراده سالم از این احساسات بدرد نخور عبور

میکنیم و شروع میکنیم به ورود به احساسات سالم ومورد

نیاز که میتوانیم بعنوان هدفِ سلوک خود، بر گزینیم . ما

مجددا می آموزیم که چگونه خود را دوست داشته باشیم و

حد این دوست داشتن کجاست و چرا نباید دوست داشتن ما،

موجب لطمه و آزار دیگران باشد بعد یاد میگیریم که چگونه

دیگران را دوست داشته باشیم بدون اینکه نا گزیر شویم خود

را در این راه قربانی کنیم و یا قربانی فرض کنیم .مقصد

عبور ما جائیست که در آنجا نهایت احساس برای دوست

داشتن و عشق ورزیدن را میتوان بدست آورد

همچنین میتوان به رابطه ایی که مارا آزار میدهد و

احتمالا شخصیت مارا خدشه دار خواهد کرد پایان دهیم

ما در سلوک خود می آموزیم که چطور میتوان مورد

دوست داشته شدن قرار بگیریم . در مورد بدست آوردن

احساسات سالم ما بجائی خواهیم رسید که قادر خواهیم شد

تا تمام انسانها را لایق دوست داشتن خود بدانیم و متقابلا

سعی کنیم لیاقت دوست داشته شدن توسط دیگران را

هم داشته باشیم واز اینکه چنین احساسی داریم

به خود ببالیم و منت کسانی را که دوست داریم بر سر

خود بپذیریم .دایره دوست داشتن به اینجا ختم، نمی شود

ما میتوانیم و باید ،تمام موجودات جهان را دوست بداریم

بدون اینکه چشمداشت منفعتی از طرف ایشان داشته باشیم

و بیشتر، جهان هستی را دوست داشته باشیم زیرا به ما

فرصت زنده بودن عطا کرده و تمام نعمتهایش را در

اختیار ما گذاشته{توضیح ما: چند خط بالاتر متذکر شدم

که باید دیگران را دوست داشته باشیم پس مهم نیست

که فرد شخصا از بعضی مواهب طبیعت محروم است.

مهم اینست که بشریت بطور عام از نعمت بهره ور است}

به خورشید و ستارگان مهر بورزیم که این چنین نور و

مهتاب زیبا و نعمتهای آشکار و پنهان را در اختیار ما قرار

داده است .قوانین هستی را پاس بداریم ودوستدارانه به آنها

بیندیشیم و همیشه نسبت به بهره های این قوانین

با احساسات مثبت و خوب و درک شده بر خورد کنیم و

در نهایت بدانیم و بفهمیم و عشق بورزیم و مدیون باشیم

و سپاسگزار از خالق بزرگی که اینهمه را آفریده و

سخاوتمندانه در اختیار{ما} قرار داده است بچه ها را دوست

داشته باشیم نه بخاطر اینکه فرزند ما و یا وابسته بما

میباشند. بچه هارا دوست داشته باشیم چون ایشان ادامه

زنده بودن ما هستند و آنها توانسته اند تا مدتها ما را

دوست داشته باشند  بدون اینکه دنبال علت این دوست

داشتن باشند.آنها انسانهای فردائی هستند که ممکن است

در آن فردا ایشان کاری کنند که تا جهان باقیست

بشریت به آن کار افتخار کند و حضور ما در آن سده

با یاد ایشان جاودانه گردد. مواظب باشیم تا نزد کودکان

از حسد و بخل و کینه و تجاوز و خرافات و دروغ و....

خود پرده برنداریم حتما لازم وواجب است تا ما سریعا

احساسات فعلی خودرا دور بریزیم حتی اگر مجبوریم که

مقدار زیادی از گذشته خود را همراه این ضایعات به

فراموشی بسپاریم