رهیافت9/1

ادامه مطلب

. آنچه را ما عقلانی میدانیم در بسیاری از موارد

احساسی است و گاهی هم بلعکس آنچه را احساسی میدانید یک

عمل عقلانی است. دوست داشتن گل سرخ و لذت بردن از بهار و

دوست داشتن همسر و فرزند تماما یک کار عقلائی است .

اما اگر ما این موارد را، بکار بگیریم، احساسات ما تحریک میشود

و ما از این اعمال خود، احساس رضایت و شادمانی میکنیم ولی

یادمان میرود که نتیجه یک عمل عقلائی ما،عامل این احساس رضایت

شده . ویا گاهی در مورد دفاع از حقوق خود اعمالی انجام میدهیم

و تصور میکنیم که یک کار عقلائی را انجام داده ایم در حالی که

رهبری این گونه اقدامات بوسیله احساسات انجام شده و حس مال

دوستی و حس مالکیت ما بوده که انگیزه اعمالی را در ما بوجود

آورده .البته خط کشی خیلی دقیق بین احساسات و عقلانیت بسیار

مشکل و گاهی غیر ممکن است. نظر من اینست که ما سعی کنیم

برای رهائی از فرهنگ کشاورزی و ورود بدنیای تمدن از

احساسات خام و گاه اشتباه خود عبور کنیم.

احساسات ما در حال حاضر سخت آغشته به پالودگی هایی از

قبیل ناسیونالیسم کشاورزی و خرافات و دروغهای مذهبی

و دروغهای خانوادگی و ده ها نوع دروغ دیگرو عادات است. پس

لازم است با شناخت لازم از احساسات خود از آن عبور کنیم

عبور کردن به معنای نادیده گرفتن و یا رفع عیب نیست

تصور کنید شما رهگذر یک کوچه در یک روستای کوهستانی

نا هموار هستید.معلوم است که نمی توانید با حواس پرتی و

سر بهوا از آن کوچه عبور کنید.همچنین درست کردن و رفع عیب

یک کوچه روستائی در مسئولیت شما نیست و شما فقط گذارتان

جهت عبور به آن کوچه افتاده و شاید تا آخر عمر هرگز مجددا

به آن کوچه باز نگردید . فقط شما یک عابر هستید پس از کوچه

نا هموار احساسات خود هر چه که هست عبور کنید.همچنین عبور

از کوچه احساسات به معنای رسیدن به خیابان تفکر نیست.

ما اگر مشتاق و نیازمند رسیدن به تمدن هستیم باید از کل احساسات

فعلی خود عبور کنیم. بدون تاسف و بدون قضاوت و بخصوص بدون

دلسوزی بحال خودمان .برای رسیدن به هدف، عبور از موانع یک

امر طبیعی است.

ادامه دارد....