رهائی از دانسته گی 1

ادامه مطلب

این احترام چیست که ما به لباس می گذاریم چرا

باید لباس روحانیت افتخار آمیز باشد؟ و یا یک لباس

نیمه لختی یک خانم در یک میهمانی بتواند تا این

اندازه نظر ما را بخود جلب کند؟.چرا ما تا این اندازه

سریالهای ترکی را دوست داریم؟.آیا متوجه بد

آموزی جنسی و خانوادگی این سریالها هستیم؟-

آیا به این فکر کرده ایم که ریخت و قیافه هنر

پیشه هابدون گریم چه شکلی هست؟ و چرا هر

چند موقت --ولی به چهره قهرمانان زن سریالها و

خانمهای زیبای همسایه دلبستگی پیدا می کنیم؟

ما از تاریخ واقعی گذشته تا چه اندازه مطلع

هستیم؟

که عینی یات واقعی امروز را با توهمات رژیمهای

گذشته مقایسه و نتیجه گیری می کنیم؟ما واقعا

چند کتاب تاریخ درست و حسابی خوانده ایم و با

چند نفر آدم قبل از سال 57 گفتگو کرده ایم؟ .از

جغرافیای سیاسی جهان چه میدانیم؟و سئوالات

اساسی و مهم دیگر---به نظر می رسد که

سئوالات من بر کوه ذهنیات شما بیفزاید! اما

نظر من این نیست—عرض می کنم

آنچه که شما در ذهن خود انبار کرده اید به

اضافه تمام مواردیکه من عرض کردم تماما مانع

رشد و ترقی و راه یابی شما به راه راست و

مسیر ترقی است. با کدام تدبیر و سیاست و با

چه روشی مردم ایران درمسیر دانستنی های

بیخود قرار گرفته اند- نمی دانم ولی این را شاهد

هستم که رادیو و تلویزیون ج.ا مبلغ و مبشر و

گسترش دهنده این نوع تفکر است. و با اجرای

مسابقات زیادی که در مورد اطلاعات عمومی

هست. این طرز فکر را تبلیغ کرده و اشاعه

میدهد-واقعا لحظه ایی فکر کنید به کجای زندگی

امروز مامی خورد که بدانیم و یا ندانیم که قبر امیر

کبیر کجاست و یا پطر کبیر چه اندیشه ایی داشت

و یا حتی مساحت لوزی چگونه محاسبه می شود-

انباشت اطلاعات بیهوده و به ظاهر زیبا و درست ،

ظرفیت مفید مغز انسان را پر کرده و او را از نتیجه

گیری و تجزیه و تحلیل سریع و درست مسائل،

باز می دارد و در صورت ...

مطلب ادامه دارد