رهائی از دانسته گی 5

ادامه مطلب

پیشرفت حافظه های مجازی می تواند کمک جدی

و زیادی برای ما باشند تا بتوانیم ذهن خود را از

اطلاعات زیادی تخلیه کنیم—گاهی مشاهده

کرده ام که فرزندان از مرگ پدر و یا مادر سخت

آزرده وافسرده شده اند—این یک عادت خود

پسندانه هست که ما فکر کنیم نباید نزدیکان

ما بمیرند و یا تا این حد از مرگشان آزرده شویم

—پیشنهاد می کنم ذهن خود را از تصویر اقوام

ونزدیکان مرده و زنده همه خالی کنید—هر وقت

واقعا دلتان تنگ شد در صورت فوت ایشان به

عکسشان نگاه کنید—اگر واقعا سعی

کرده باشید که قیافه ها را فراموش کنید هر

مرتبه که به یک عکس نگاه کنید مثل دیدار

اولین جذاب و گیرا خواهد بود—مقدار زیادی

از ظرفیت حافظه ما به مصرف نگاه داشتن

تصاویر و خاطره ها می رسد که اگر به دقت

توجه کنیم متوجه خواهیم شد که خاطرات

به مرور زمان شکل عوض می کنند و گاهی

به صورتی از ذهن ما بیرون می ایند که با

واقعیت زمان خود اتفاق--بسیار متفاوت و

گاهی کاملا بر عکس بوده است—مثلا

بدی آدمهائی که می میرند کم کم در ذهن

ما رنگ می بازندو بعد از حدود ده سال دیگه

تقریبا تمام بدی ها را فراموش کرده ایم—

حالا من پیشنهاد می کنم قبل از مرگ افراد و

صبوری تا ده سال-- فورا خاطرات خوبی و بدی

افراد رااز ذهن خود خارج کرده و طرف را ببخشیم

و یا محکوم کنیم—دقت فرمائید لازم نیست هر

بار که بیاد خاطره خاصی از شخصی می افتیم

دو باره ناراحت شده و دوباره بخودمان یاد آوری

کنیم که او را بخشیده ایم—اگر کسی را بخشیدید

کافی است که در حالات معمولی هرگز او را

بیاد نیاورید. در ذهن شما یک جرقه ایجاد

می شود و شما نام طرف را بیاد می آورید اگر

مراقب و هشیار نباشید مجبور می شوید تمام

اتفاق و یا اتفاقات فی مابین را بیادآورید. و بعد

از یک مرور دردناک آهی می کشید. و برای

چندمین مرتبه او را می بخشید.و یا محکوم

می کنید—در صورتی که به محض جرقه

خوردن فورا تصمیم بگیرید اختیار تفکر ....

ادامه دارد