رهائی از دانسته گی 24

ادامه مطلب

با پیدا کردن و کمک به زندگی روشنفکران به آنها خط می دادند تا داستانهای عجیب و ترسناک و تقریبا عاقلانه را بنویسند و اوضاع مردم و حاکمان را بد و ناجور نشان دهند در ایران نمود قابل لمس این سیاست اشعار خوانندگانی مانند داریوش و فرهاد و فریدون فروغی بود که مردم را در ته بن بست ها و اوضاع ناجور قرار می دادند و فیلمهائی مانند گوزنها و اشعار و کتابهای غلامحسین ساعدی-صمد بهرنگی -براهنی و جلال آل احمد و... از این نمونه موارد است که نتیجه آن بروز فاجعه 57شد.این سیاه گوئی و سیاه فکری و سیاه نمائی مدتهای طولانی نشانگر روشنفکری افراد بود که مردم فکر می کردند هرچه سیاه تر و وحشتناکتر از وضعیت مردم و اوضاع زمانه بگویند به معنای فهم بالای آنها و انسان بودنشان هست. و اگر کسی با آنها هم صدائی و هم فکری نمی کرد. انواع توهین های روشنفکرانه را نصیب او می کردند. که معروف ترینش گاوها در کشتارگاه است—برای این که اذهان و افکار مردم را از آرامش خارج کنند معروف کرده بودند که در کشتارگاه ها، گاوها به کشتار گاو قبلی عکس العمل نشان نمی دهند و همین است که تمام گاوها کشته خواهند شد. و این توهین روشنفکرانه و زشت را بسیار هم معروف کردند. تا احساسات مردم را تحریک کرده و کسانی که اعتراض به اتفاقات ندارند، را گاو در کشتارگاه بگویند—این مسئله دستاویزی شده است که بعضی از مردم برای این که---خود—را نشان دهند و یا از ---خود ---محافظت نمایند آنها هم، این داستان سخیف را با جا و نابجا استفاده می کردند. و اصولا رضایت از وضعیت موجود را، ناپسند و بد جلوه می دهند—غافل از اینکه تداوم این--- خود –

ادامه دارد