رهائی از دانسته گی 31

ادامه مطلب

حالا پدر بزرگ و مادر بزرگ- باقیمانده توان خود را به مصرف نوه ها می رسانند .و پدر و مادر نوه- هم طبق تعلیمات و تجربیات- زندگی خود را یکسر به مصرف رشد و تعلیم و تربیت نوزاد جدید می رسانند .حالا چرا کسی برای خودش حق زندگی شخصی ولذت بردن از استقلال و بهره گیری از تعالیم دیده شده را به رسمیت نمی شناسد؟ خیلی عجیب است. عرض می کنم پدران و مادران می توانند با تقسیم بندی وظائف و مسئولیتها و مشخص کردن زمانی برای بهره مندی از استقلال خود- زندگی را ادامه دهند—می شود خود را یکسره وقف اولاد نکرد تا او هم بتواند مفهوم استقلال و زندگی فردی مستقل را یاد گرفته و تمرین کند—بسیاری از کارهائی که والدین برای فرزندان خود انجام می دهند ضروری نبوده و گاهی زیانبار نیز هست.مراقبت بیش از حد از رفتار کودکان و ارائه سرویسهای افراطی به ایشان، آنها را تنبل و از خود راضی می کند. و باعث هدر رفتن و مصرف بیهوده عمر پدر و مادر هم می شود.بسیاری از مادران در بزرگسالی فرزندان خود- از ایشان متوقع شده و اظهار می دارند. که جوانی را صرف بزرگ کردن فرزند خود کرده اند.در حالی که می شود به موازات تربیت و رشد کودک نسبت به ادامه زندگی مستقل خودمان هم توجه داشته باشیم—قسمت ...

ادامه دارد