رهائی از دانسته گی 49

ادامه مطلب

در ذهن ما خاطرات بسیار کمی از احساس چشائی و بویائی و...وجود دارد. و می توانم بگویم . ذهن و حافظه ما، به کلام اعتیاد پیدا کرده است.ما بصورت اتوماتیک سعی می کنیم. که سایر دریافتهای خود را در قامت کلام در ذهن خود ذخیره نمائیم.و اگر دقت گردد متوجه می شویم که قسمت بزرگی از حافظه ما تحت اشغال کلام قرار دارد.انواع کلام از قبیل شعر و نصایح و کلمات قصار و وصیت پدر و بیان احساسهای عاشقانه، همچنان حافظه و ذهن ما را در اشغال دارند. و این تراکم در بسیاری از موارد باعث می شود. تا ما از دریافت یک حس جدید، محروم شویم .گاهی برای تفکر نیاز داریم .تا قسمت زیادی از شنیده ها و ذخائر کلامی ذهن را پس بزنیم. و مدت زیادی طول خواهد کشید. تا بالاخره ما بتوانیم. به لب مطلب برسیم . و شاید بتوانیم. با کلمات و لغات کمتری به نتایج دلخواه و یا درست برسیم---فرضیات کلامی بسیاری که در حافظه داریم. مانند یک انبار کاه است. که معمولا ما ناگزیر هستیم. تا سوزن واقعیت را در آن پیدا کنیم.در حافظه ما مطالب زیادی از جنس اعتقاد وجود دارد. که شاید بعضی از افراد جرئت بازنگری به آن را پیدا نمی کنند.بسیاری از مطالب هست. که تاریخ مصرف آنها در زندگی ما گذشته است. ولی چون برای گوینده اش احترام قائل بوده ایم. و یا او را دوست داشته ایم.ویا بی اهمیت جلوه کرده، همچنان در حافظه نگهداری می کنیم.قدرت حفظ و نگهداری لغات، بدون توجه به مفاهیم واقعی آنها، بخاطر سهولت و یا احتمالا کم حوصله گی ما، زیاد است .و ما بدون توجه به محدودیت های حافظه و زیان های احتمالی، که از انباشت مطالب بی ارزش و کم ارزش ....

ادامه دارد