کابوس پایدار8

ادامه مطلب

انسانهای دارای فرهنگ کشاورزی یا فرصت آموزش در باره کارهای جمعی و تفکر چندگانه

را نداشته اند و یا حال و حوصله آموزش دیدن نداشته اند و یا بطورکلی این نحوه تفکر در

اولویت های ایشان قرار نداشته است-انسان در این فرهنگ در یک دایره تنگ منیت زندگی

می کند و تمام جهان هستی را طبق سود و زیان شخصی خودش ارزیابی و بررسی

می کند--تمایلی به فعالیت های جمعی از خود نشان نمی دهد و چنانچه مجبور باشد در

کاری مثل لایروبی جوی های آب و قنات شرکت نماید باید کسی او را کاملا توجیه و مجاب

کند تا او بفهمد که ناگزیر باید به اندازه سهم حقابه خود در لایروبی شرکت کند--

یکی از منیت های این مردم اینست که کمتر تمایل به پرداخت دستمزد دارند و غالبا

خودشان نسبت به تعمیر وسایل خانه و زندگی اقدام می کنند بیشتر هم این اقدامات

به خرابی بیشتر و هزینه بالاتر منجرمی شود.فردی با فرهنگ کشاورزی خود را محور

جهان و تنها موجود به دردبخور تصور می کند .و به همین دلیل در میان دوستان و فامیل و

آشنایان بدنبال عیب و نارسائی هست. تا در نزد دیگران غیبت کرده و خودرا از آن عیب

و علت مبرا تصویر کند--غافل از این که شایددر همان حال شخص دیگری در محفل

دیگری مشغول شمارش عیب های اوست.غیبت یک آفت و مصیبت همگانی است که

در حال پوسانیدن انسانها می باشد. و در فرهنگ کشاورزی از گستره بالائی برخوردار

است.عادت به غیبت تا حدی رواج دارد. که دیگر شخص غیبت کننده به نفع و ضرر این

اقدام فکر نمی کند. فقط دوست دارد خودش را خالی کرده ونسبت به جلب توجه

دیگران حرفی زده باشد.عیب جوئی و غیبت کردن در فرهنگ کشاورزی تبدیل به

اولین و جاری ترین عادت زنان در جمع ها و مراودات شده و خیلی هم برای ایشان

عادی و روتین به نظر می رسد.علاقه به کار انفرادی و ناتوانی در انجام کارهای

تیمی طوری با رگ و پی مردم این فرهنگ عجین شده که حتی تا سطح ورزش های

جهانی و ملی هم پیش رفته است .مثلا مادر مسابقات رزمی انفرادی و کشتی و .....

دارای مقامهای زیادی هستیم در حالی که در فوتبال و سایر ورزشهای تیمی مقامهای

موثری نداریم--البته با استخدام مربیان خارجی چه در فوتبال و چه در والیبال تا حدی

فرهنگ ورزشکاران ترمیم شده است. ولی هنوز مدت زیادی وقت لازم است. تا این

روشها بتوانند جایگزین کارهای انفرادی شوند--البته حکومت ایران با توجه به این

نقیصه تصمیم گرفته که مذهب را به شکلی تبدیل به یک عقیده همگانی کرده و

تمام افراد را با هم دراین مورد مشارکت بدهد .البته تا اندازه ایی موفق بوده اند

ولی با توجه به میزان هزینه ها و وقت و مصرف انرژی زیاد انسانی این عملیات

بازده مناسب نداشته وفرهنگ کشاورزی در تمام زمینه های فکر و سیاسی و

اجتماعی حاکم است

ادامه دارد