کابوس پایدار7

یکی از عوامل مهم حیاتی که در ادامه فرهنگ کشاورزی نقش بزرگی دارد.موضوع مالکیت است--در مقالات قبل

هم درمورد مالکیت مطالبی گفته ام.ولی در این مرحله بیشتر به موضوع می پردازم--مالکیت عامل اصلی در

دفاع است که به همین دلیل درگیری ها و جنگ ها ایجاد می شود و جالب است که تمام این نبردها،

مشروع بحساب آمده اند زیرا دفاع از مالکیت بوده است--حقیقت این است که من در مورد گذر سالم از این

عامل چیز زیادی ندارم.ولی سعی می کنم که مشخصات مالکیت و بعضی از ضرر های مالکیت را در اینجا تببین کنم-

بارز ترین و شاخص ترین مالکیت، تملک همسر است--مردان فرهنگ کشاورزی، همسر خود را طرف قرار داد

و شریک زندگی و انسان همطراز خود نمی دانند او را ناموس و ملک خود میدانند و حاضرند در جهت حفظ و

نگهداری این مالکیت جان خود را هم، فدا کنند. و در همین حالت هیچ حقی برای تحقق مساوات با خود ،برای

همسرشان قائل نیستند--در حقیقت یک مرد با فرهنگ کشاورزی از مالکیت خود تا پای جان دفاع می کند

ولی در مورد حقوق همین ملکیت خود، بسیار بی تفاوت وحتی سخت گیر است. که مبادا زن ازچهارچوب

مورد علاقه و سلیقه او پا را فراتر بگذارد.مردان در فرهنگ کشاورزی علاوه بر تملک همسران خود بعنوان

مالکیت شخصی، دختران و خواهران و حتی مادر و معشوقه خود را نیز تملک می کنند.تمام معنای ناموس

در حق مالکیت مردتبلور پیدا کرده و لذا دفاع از مالکیت دیگران زیاد مورد نظر و توجه او نیست. مگر از راه

فضولی و منت گذاری که آنها به مردان یعنی برادر و پسر عمو و ....خود منت بگذارند. که حافظ ناموس آنها

هم بوده اند---مالکیت مهم و سخت دیگر مالکیت مردان با فرهنگ کشاورزی روی زمین و ملک و خانه

است.عبور از این مالکیت و پیدا کردن یک راه حل مناسب واقعا تخصص و استادی زیاد می خواهد که

از عهده من خارج است. ولی گوشه هایی از مشخصات مالکیت بر زمین راعرض می کنم--

زمین عامل ارزشمندی هست و تنها موردی می باشد که نمی شوداز خارج وارد کرد. و یا

آنرا تولید کرد--پس زمین یک ثروت بی همتا و تک است.اما مشکل از جائی پیدا می شود که تعدادی

مالک این زمین هستند و تعداد بی شماری مالک زمین نیستند و این مالکیت برای صاحبانش ارزش

و اعتبار ایجاد کرده و موجب مشکلات و نارسائی های متعدد اجتماعی شده اند.طرف زمینی را در

امسال می خرد و چند سال بعد بدون اینکه کاری روی این زمین انجام داده باشد آن را با چند

برابر قیمت خرید، می فروشد. و این موضوع یعنی نابودی سرمایه ملی .زمین اگر یک سرمایه ملی نباشد

و فقط بصورت سرمایه های شخصی وجود داشته باشد یکی از عوامل فساد و از کار افتادگی سرمایه های

مورد نیاز تولید است.توجه بفرمائید در حال حاضر قیمت خانه ها بالای میلیارد است حالا تصور کنید که

صاحب خانه این سرمایه بزرگ را در تولید و بورس و سهام، سرمایه گذاری کرده و از محل سود و در آمد

ان، هم به سرو وضع زندگی خود سرو سامانی بدهد و هم بتواند به دیگران کمک شایسته کرده و هم

هر سال به سرمایه تولیدی خودبیفزاید.در حالیکه در فرهنگ کشاورزی افرادناچار ثروت خود را به خشت

و گل تبدیل کرده و سرمایه مورد نیاز تولیدات را به فساد و تباهی و سکون می رسانند. اگر

بشود دولت و شرکتهای بزرگ ،خانه های مناسبی بسازند و آنها را طبق تعرفه های قانونی کرایه بدهند و

سعی شود درپنجاه سال آینده منازل از صورت سرمایه خارج شوند و نقدینه گی راه تولیدات را انتخاب

کند و دیگر خانه بعنوان ارث به کسی نرسد .عنایت فرمائید که سرمایه تولیدی جامعه تا چه حد

انفجار آمیزی رشد خواهد کرد.عوارض و مشکلات مالکیت خیلی بیش از این موارد است که عرض

شد ولی تا همین جا اکتفا می کنم و در عین حال استدعای تفکر و احتمالاپیشنهاد علمی گذر از

مالکیت های بیهوده دارم

ادامه دارد