فوق العاده

خداوند متعال را سپاس گزارم که عزیزم .آقا فائز مهربان را از یک خطر جدی و سخت محافظت فرمود. یک پژو 206 با رانندگی یک مست دیوانه اول به حفاظ کنار جاده می خورد و بعد بصورت عمودی به جلو ماشین فائز برخورد میکند.این اتفاق در اتوبان شهید بابائی می افتد.حالا ماشین فائز بصورت عمودی در وسط اتوبان قرار دارد و ماشین های عبوری خوشبختانه توانستند به موقع ترمز گرفته و این تصادف دیگر دنباله وحشتناک پیدا نکرد.البته پژو به دو ماشین دیگر برخورد کرده و یک پراید را داغون میکند.ما ساعت یک و نیم بعد از نیمه شب به اتفاق فواد از اندیشه رفتیم کلانتری 164 قائم که در شرقی ترین منطقه نسبت به ما هست—-همگی سالم بودند ولی پارسا به حدی ترسیده بود که اورژانس آمد و او را به بیمارستان شهدای تجریش رساند.فائز رنگ به چهره نداشت و مونا هم سخت دچارحمله عصبی بود.در میان اینها پریسا حالش کمی بهتر بود.در این حادثه ضربه و زخمی ایجاد نشده بود و از این نظر جای شکر فراوان به درگاه خدا دارم.ماشین را فائز با جرثقیل آورد جلوی خانه و من و فواد هم پس از معاینات پزشکی پارسا و سی تی اسکن شدن مغزش به خانه فائز رفتیم.حال پارسا هنوز جا نیامده و من در لحظه اول که او را دیدم بهش گفتم مرد شدن این درد سرها را هم دارد. تا روحیه او کمی بهتر شود..در پایان مجددا از خداوند بزرگ و مهربان که نگذاشت اسماعیل من قربانی شود سپاس گزارم-